Τεχνικές Ελάχιστης Επεμβατικότητας Γόνατος

Τεχνικές Ελάχιστης Επεμβατικότητας Γόνατος {noPicture}

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (MIKS)
Ο Δρόμος για Ταχύτερη Ανάρρωση στην Ολική Αρθροπλαστική του Γονατος


Η γενική ιδέα της αρθροπλαστικής του γόνατος είναι η ίδια σήμερα όπως ήταν και πριν από δεκαετίες, μονο που τώρα έχουμε βελτιωμένα εμφυτεύματα και εργαλεία, τεχνολογία πλοήγησης με υπολογιστή (ρομποτική), καθώς και πολύ καλύτερες τεχνικές αναισθησίας. Όλα αυτά έχουν αλλάξει ριζικά τον τρόπο που πραγματοποιούνται οι αρθροπλαστικές σημερα. Τα τελευταία χρόνια η βελτιστοποίηση στο σχεδιασμό των χειρουργικών εργαλείων και των εμφυτευμάτων έχει επιτρέψει στους χειρουργούς να πραγματοποιηούν την αρθροπλαστική του γόνατος χρησιμοποιώντας τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας, δηλαδη μέσα απο μια μικρή τομή και τραυματίζοντας ελάχιστα τα μαλακά μόρια (μυες και τένοντες) γύρω από την άρθρωση.
 
Δυστυχώς μέχρι σήμερα έχει επικρατήσει η λανθασμένη άποψη ότι οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας είναι αυτές που γίνονται μέσα από μικρές τομές (<8-10cm). Στην πραγματικότητα όμως το μήκος της τομής είναι ένα μόνο από τα κριτήρια που πρέπει να εκπληρώνει μια τεχνική για να θεωρηθεί ελάχιστα επεμβατική.
 
 Τι είναι οι τεχνικές ελαχίστης επεμβατικότητας;
 
Όλες οι παράμετροι που χαρακτηρίζουν μια τεχνική ως ελάχιστα επεμβατική είναι:
 
1. Τομή δέρματος μικρότερη από 8-12cm
2. Ελάχιστη κακοποίηση των μαλακών μορίων (μυών, τενόντων, νεύρων και αγγείων)
3. Ελάχιστη αφαίρεση οστού από μηρό και κνήμη
4. Χρήση εμφυτευμάτων με μικρό μέγεθος και σχεδιασμό που επιτρέπουν τη μέγιστη διατήρηση οστικού αποθέματος
 
Μια τεχνική ελαχίστης επεμβατικότητας για την αντικατάσταση του γόνατος θα πρέπει να εκπληρώνει όλες τις παραπάνω παραμέτρους χωρίς βέβαια να κάνει έκπτωση στις βασικές αρχές της χειρουργικής που είναι το επαρκές οπτικό πεδίο και η ποιότητα των υλικών. Οι δύο τελευταίες προϋποθέσεις αποτελούν αδιαπραγμάτευτες συνθήκες για την ανατομική ανακατασκευή του γόνατος.
 
 Ποιες τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας εφαρμόζει ο κος Ζάχος;

QUAD SPARING TECHNIQUE
Η Quad Sparing τεχνική είναι μία από τις τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας που χρησιμοποιούν οι ορθοπαιδικοί σήμερα για την αντικατάσταση του γόνατος. Είναι η λιγότερο επεμβατική τεχνική αλλά ίσως και η πιο δύσκολη, και γι’ αυτό δεν προορίζεται για όλους τους ασθενείς ή για όλους τους χειρουργούς.

Εντούτοις, υπό σωστές προϋποθέσεις, η πραγματοποίηση της ολική αρθροπλαστικη με Quad Sparing τεχνική, μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο πόνο, ταχύτερη ανάρρωση, μεγαλύτερο εύρος κίνηση και ελάχιστη απώλεια αίματος. Τα άμεσα μετεγχειρητικό κλινικό αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με αυτό που έχει ένας ασθενής δύο χρόνια μετά από μια ολική αρθροπλαστική με κλασσική τεχνική.

Οι πιο κατάλληλοι ασθενείς για αυτή την τεχνική είναι εκείνοι που δεν είναι παχύσαρκοι, έχουν εύρος κίνησης πάνω από 100 °, δεν έχουν παλαιά οστεοτομία ή αρθροτομή, παρουσιάζουν μια παραμόρφωση μικρότερη από 15 ° σε όλα τα επίπεδα, και έχουν ελάχιστη οστεοπόρωση.

 Ποια είναι τα πλεονεκτήματα των τεχνικών ελαχίστης επεμβατικότητας;

Οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας, που αποτελούν σήμερα την σύγχρονη τάση στην αρθροπλαστική του γόνατος, εστίαζουν στη βελτίωση της μετεγχειρητικής αποκατάστασης και στην καλύτερη διαχείρισης του μετεγχειρητικού πόνου, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παραμένει λιγότερες ημέρες στο νοσοκομείο και να επιστρέφει πιο γρήγορα στις καθημερινές του δραστηριότητες. Αυτές οι τεχνικές, που είναι γνωστές και ως MIKS, δεν θα πρέπει να συγχέονται με τις αρθροσκοπικές τεχνικές. Η αντικατάσταση του γόνατος με μια τεχνική ελαχιστης επεμβατικότητας επιτυγχάνει ότι και η κλασική (συμβατική) τεχνική, μόνο που σε αυτή χρησιμοποιείται μια τομή 8-12cm σε αντίθεση με την συμβατική τεχνική όπου χρησιμοποιείται μια τομή 20-25cm.
 
Πρόκειται για ένα πολύ απαιτητικό χειρουργείο όπου η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται όπως και στην συμβατική τεχνική αλλά πιο ατραυματικά (μέσα από μια πολύ μικρήτερη τομη και χωίις να κακοποιηθεί ο εκτατικός μηχανισμόςτου γόνατος.)
 
Τα αποτελέσματα των τεχνικών ελαχίστης επεμβατικότητας όταν πραγματοποιούνται από ειδικούς χειρουργούς είναι εντυπωσιακά. Λόγω του μικρότερου χειρουργικού τραύματος η απώλεια αίματος στο χειρουργείο είναι ελάχιστη με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται μετάγγιση μετά το χειρουργείο. Το μικρό χειρουργικό τραύμα και η ελάχιστη κακοποίηση των ιστών συνεισφέρουν στην μείωση του ποσοστού των περιπροθετικών λοιμώξεων. Η μηδαμινή κακοποίηση των μυών και των τενόντων γύρω από το γόνατο έχει σαν αποτέλεσμα ο μετεγχειρητικός πόνος να είναι ελάχιστος. Λόγω του ελάχιστου μετεγχειρητικού πόνου οι ασθενείς κινητοποιούνται την ιδία μέρα του χειρουργείου. Η άμεση κινητοποίηση συνεισφέρει στη μείωση του ποσοστού των εν τω βάθει θρομβώσεων.
 
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι οι τεχνικές ελαχίστης επεμβατικότητας προσφέρουν:
 λιγότερο πόνο
 μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο (2-3 ημέρες),
 ταχύτερη ανάρρωση (3-4 εβδομάδες) και
 καλύτερο κοσμητικό αποτέλεσμα.
 
Και όλα αυτά χωρίς να γίνεται έκπτωση στην ανατομική ανακατασκευή του γόνατος και συνεπώς χωρίς να επηρρεάζουν τη μακροβιότητα της πρόθεσης.
 
 Ποια είναι τα μειονεκτήματα των τεχνικών ελαχίστης επεμβατικότητας;

Πρέπει να τονίσουμε ότι οι τεχνικές ελαχίστης επεμβατικότητας δεν είναι πάντα εφικτές. Σε ασθενείς με σοβαρή οστεοπόρωση ή με παθολογική παχυσαρκία, η χρήση τους μπορεί να αποβεί μοιραία. Ο έμπειρος χειρουργός θα πρέπει να είναι εξοικειωμένος με όλες τις προσπελάσεις ώστε να επιλέξει την πιο κατάλληλη για τον ασθενή ανάλογα με την πάθηση, το σωματότυπο, την ποιότητα του οστού και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει (όλες οι προσπελάσεις δεν είναι συμβατές με όλα τα υλικά).
 
 Ποιός μπορεί να πραγματοποιήσει τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας;
 
Στα έμπειρα χέρια ειδικών χειρουργών γόνατος, οι τεχνικές αυτές έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα, με πολύ γρήγορη ανάρρωση, ελάχιστο πόνο και μικρά ποσοστά επιπλοκών (μικρότερα απο αυτά των συμβατικών τεχνικών).
 
Αλλά δεν μπορούν όλοι οι χειρουργοί να προσφέρουν αυτά τα αποτελέσματα γιατί η πραγματοποίηση αυτών των τεχνικών απαιτεί εμπειρία και ειδική εκπαίδευση. Λόγω της περιορισμένη ορατότητα που παρέχουν στο χειρουργό αυτές οι τεχνικές στα χέρια μη ειδικών χειρουργων φέρουν τον κίνδυνο αυξημένων επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της κακής τοποθέτηση της προθεσης. Η ιδανικά τοποθετημένη πρόθεση συνοδεύεται απο γρήγορο χρόνο αποκατάστασης και κυρίως απο μακροχρόνια βιωσημότητα.
 
Έτσι, εάν ο χειρουργός έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, την κατάρτιση και την εμπειρία στην πραγματοποιηση αρθροπλαστικών γόνατος με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας τότε θα πρέπει να συζητά με τον ασθενή τα οφέλη αυτών των τεχνικών. Διαφορετικά είναι καλύτερα και ασφαλέστερα να παραμεινει στις παραδοσιακές τεχνικές, παρά το μεγαλύτερο χρόνο αποκατάστασης.
 
Εντούτοις, πάντα να θυμόμαστε ότι το μέγεθος της τομής υπαγορεύεται από το μέγεθος των εμφυτευμάτων και την ανάγκη των χειρισμών έτσι ώστε η προθεση να τοποθετηθει στην βέλτιστη θεση. Η ακριβής τοποθέτηση της πρόθεσης είναι το κλειδί για την επιτυχία της όλης διαδικασίας. Επίσεις πρεπει να επισημάνουμε οτι δεν είναι όλοι οι ασθενείς υποψήφιοι για τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας γιατί το μέγεθος της τομής επιρεάζεται αφ' ενός από την βαρύτητα και το είδος της πάθησης αλλά και απο τον σωματότυπο του ασθενούς.
 
 Συμπεράσματα
 
Αν και τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τις τεχνικές ελαχίστης επεμβατικότητας είναι αμφιλεγόμενα όλες οι έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει σημαντική διαφορά στην άμεση μετεγχειρητική αποκατάσταση και για τους πρώτους τρεις μήνες.

 
Η επιλογή της σωστής προσπέλασης για κάθε ασθενή εξατομικευμένα πρέπει να γίνεται από τον ιατρό σε συνεννόηση με τον ασθενή και αφού έχουν αναλυθεί όλα τα οφέλη αλλά και οι επιπλοκές με κάθε λεπτομέρεια.
 

 

Πίσω